Τρίτη 27 Μαρτίου 2012

Παρελάστε ρε, τι σας ζητάνε;


Οι παρελάσεις που διεξάγονται στην Ελλάδα του 2012, πλέον χρήζουν μόνο σημειολογικής και κοινωνιολογικής ανάλυσης. Τι αποδείχτηκε για μία ακόμα φορά στην χώρα που γέννησε τη δημοκρατία; Ότι οι αποκαλούμενοι και ως εκπρόσωποι του λαού ενδιαφέρονται καθαρά και ξάστερα μόνο για την διασφάλιση των συμφερόντων τους και την εξυπηρέτηση των μικροπολιτικών τους επιδιώξεων, αδιαφορώντας πλήρως για το κοινό καλό, για την ασφάλεια εν τέλει των πολιτών. Αναφέρω γεγονότα που συνέβησαν στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου, όπως τα είδα και τα έζησα: Κλείσιμο κεντρικών δρόμων, χιλιόμετρα πριν από τον τόπο της παρέλασης και αναίτια πρόκληση κυκλοφοριακής συμφόρησης, εξακρίβωση στοιχείων  και προληπτικές προσαγωγές, απαγόρευση κυκλοφορίας σε κεντρικά σημεία και κατεύθυνση του πλήθους σε συγκεκριμένους δρόμους, τεράστιος αριθμός ΜΑΤ και αστυνομικών δυνάμεων, καμία οπτική επαφή με την εξέδρα των «επισήμων». Όλα τα παραπάνω συνιστούν στοιχεία ενός πολιτεύματος που δεν προσομοιάζει ούτε κατ’ ελάχιστον στη δημοκρατία. Ειδικά η απαγόρευση κυκλοφορίας, συνιστά σοβαρή συνταγματική εκτροπή, που συναντάται μόνο σε ολοκληρωτικά-απολυταρχικά καθεστώτα. Επίσης, σημειώθηκαν συμπλοκές και τραυματισμοί.
Η ξεδιάντροπη θνησιγενής κυβέρνηση είχε τη δυνατότητα να τα αποτρέψει όλα αυτά. Είχαν προηγηθεί συσκέψεις επί συσκέψεων στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη –που θα έπρεπε να μετονομαστεί σε Υπουργείο προστασίας διεφθαρμένων πολιτικών-και είχαν εκφραστεί σκέψεις για ματαίωση των φετινών παρελάσεων. Ακόμα και να μην αναβάλλονταν όμως, θα μπορούσε να εκτονωθεί προσωρινά η οργή, εάν οι πολιτικοί «άρχοντες», δήλωναν ότι δεν θα παραστούν, και τοποθετούνταν στις θέσεις τους άλλοι «επίσημοι» (όπως για παράδειγμα βετεράνοι και ανάπηροι πολέμων, μέλη ανθρωπιστικών συλλόγων, διακεκριμένοι επιστήμονες), οι οποίοι και θα εξέφραζαν σε μεγαλύτερο βαθμό τους πολίτες. Με αυτό τον τρόπο, η πιθανότητα πρόκλησης επεισοδίων θα αποτρεπόταν σε μεγάλο βαθμό.  Όμως, όπως γίνεται κατανοητό στην πλειοψηφία-θέλω να πιστεύω, της κοινωνίας- αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις για εμάς, δεν ενδιαφέρονται για τέτοιες λεπτομέρειες. Αυτό που προέταξαν ήταν το συμβολικό επίπεδο της ήττας τους αν δεν παρίσταντο (ενώ την ίδια ώρα δεν τολμούν να ξεμυτίσουν έξω από το σπίτι τους χωρίς ασφάλεια) αδιαφορώντας για όλα τα υπόλοιπα. Τα παρακάτω λόγια αξιωματικού τη ΕΛ.ΑΣ, αποτυπώνουν ανάγλυφα το κλίμα που είχε  καλλιεργηθεί:
«Η φετινή  παρέλαση στο Σύνταγμα για την Αστυνομία ισοδυναμεί  με Πολυτεχνείο και με αυτά τα δεδομένα καταστρώνουμε το σχέδιό μας. Όποιος πολίτης ξεπεράσει τα όρια θα προσάγεται, αν κάποιες ακραίες ομάδες προσπαθήσουν να διαλύσουν την παρέλαση οι άνδρες των ΜΑΤ θα κάνουν χρήση κλομπ και χημικών, ενώ θα ελέγχονται προληπτικά άτομα που θα μεταφέρουν σακίδια…. Θα ψάχνουμε για μολότοφ, αλλά και ντομάτες, γιαούρτια και αβγά…».
Πολυτεχνείο λοιπόν η παρέλαση, που υποτίθεται ότι γίνεται για να τιμηθούν οι αγώνες για ελευθερία των προγόνων μας! Η παρουσία όσων πολιτικών εκπροσώπων της πιο λαομίσητης κυβέρνησης της Μεταπολίτευσης διατάχτηκαν να παραστούν στην επέτειο της εθνικής γιορτής, δεν τίμησε την επανάσταση του 1821, αλλά την προσέβαλε βαθύτατα. Μία γιορτή που-ανεξαρτήτως της σημασίας των παρελάσεων και της κουβέντας περί του  αν θα έπρεπε ή όχι να καταργηθούν-γίνεται για να  ενισχυθεί το φρόνημα του λαού, μετατράπηκε σε πολεμική άσκηση, σε καταναγκαστικά έργα, ώστε η άρχουσα πολιτική τάξη να αποφύγει, με αυτιστικό τρόπο, άλλη μία συμβολική ήττα. Ήττα που τελικά, ότι και να  λέγεται, δεν αποφεύχθηκε.
Στο ίδιο μήκος κύματος, θα πρέπει να κυμανθούν οι αντιδράσεις όλων μας. Παραφράζοντας τα λόγια του μέγα αξιωματικού που παραλλήλισε το Πολυτεχνείο με τις παρελάσεις θα πω το εξής: «Οι φετινές εκλογές ισοδυναμούν για τους πολίτες με την ιστορική ευθύνη απόδοσης ευθυνών και τιμωρίας (τουλάχιστον σε αυτό το ηθικό  επίπεδο αρχικά) των δοσίλογων, εξευτελισμένων πολιτικών που υποθήκευσαν το μέλλον της χώρας». Κοντός ψαλμός αλληλούια.   

Πέμπτη 8 Μαρτίου 2012

Γράμμα απόγνωσης ενός Έλληνα πολίτη




Το παρακάτω γράμμα εστάλη από έναν αναγνώστη του blog τον κύριο Μάκη, έναν γεωργό της Μακεδονίας,  και το δημοσιεύω αυτούσιο. Είναι ενδεικτικό της κατάστασης που βιώνει η πλειοψηφία του ελληνικού λαού, είναι πηγαίο και δεν χρειάζεται κανέναν περαιτέρω πρόλογο. Αυτό που χρειάζεται είναι διατήρηση της μνήμης μας και παραδειγματική τιμωρία των υπεύθυνων πολιτικών προσώπων, καταρχάς, στις κάλπες, στις εκλογές που έρχονται, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, σύντομα. "Ψήφοι υπάρχουν", για να παραφράσω και τις αξέχαστες προεκλογικές κορώνες του καταγέλαστου πρώην πρωθυπουργού.


              Κάπου στις αρχές του 2010 ένας ελεύθερος  επαγγελματίας, πατέρας δύο παιδιών, καθώς στα δικά του μάτια άρχισε να διαφαίνεται η κρίση που πλησίαζε αναρωτιέται. Αναρωτιέται μέχρι που θα φτάσει η κοροϊδία, αναρωτιέται αν θα πληρώσουν κάποιοι για τα δεινά που περνάει και ετοιμάζεται να περάσει όλος ο ελληνικός λαός. 
«Οι εκλογές του 2009 τελείωσαν. Το αποτέλεσμα ήταν το 60% των Ελλήνων να γυρίσουν την πλάτη στην πολιτική από  αγανάκτηση και να απέχουν από την εκλογική διαδικασία. Το  20% που ψήφισαν περιμένουν ένα ρουσφέτι να «βολέψουν» κάποιον δικό τους. Το εναπομείναν 20% των ψηφοφόρων ναι μεν έχασαν την αξιοπιστία τους στην πολιτική από αυτά που βλέπουν να γίνονται καθημερινά στον τόπο μας αλλά είναι αποφασισμένοι να πολεμήσουν για ν αλλάξει ο τρόπος διακυβέρνησης.
Φτάνει όμως! Τα γυαλιά μυωπίας που εσείς επιλέξατε για εμάς όλα αυτά τα χρόνια έσπασαν! Και όχι μόνο έγιναν χίλια κομμάτια αλλά τα κομματάκια είναι τόσο μικρά και κοφτερά που ενώ κανονικά θα έπρεπε να τα μαζέψει η «σκούπα» αυτά συνεχίζουν να πληγώνουν τον ελληνικό λαό! Προσπαθείτε να μας πείσετε ότι εσείς είστε καλύτεροι από τους άλλους και ότι εσείς φάγατε λιγότερα από τους άλλους…. Το ερώτημα όμως μια ζωή παραμένει ποιοι είναι αυτοί οι άλλοι; (ειρωνεία).»
Καθώς περνάει ο καιρός ο πατέρας συνεχίζει να αναρωτιέται…
«Τέρμα όμως η εποχή που προσπαθούσατε να φέρετε τους πολίτες αυτής της χώρας σε ρήξη για να εξυπηρετήσετε τα δικά σας συμφέροντα. Αφαιρέσατε το δικαίωμα του νέου να ονειρεύεται, του πατέρα να δει αποκατεστημένο το παιδί του, του παππού για μια ήσυχη χωρίς σκοτούρες και προβλήματα συνταξιοδότηση. Άνθρωπος  χωρίς όνειρα δεν έχει μέλλον.
Σκεφτήκατε ποτέ γιατί παίρνετε την ψήφο… Εσείς πρέπει να είστε αυτοί που θα παλεύουν και θα πολεμούν για να καλυτερεύσουν τη ζωή των πολιτών και όχι το αντίστροφο. Άλλα τόσα χρόνια βάζοντας όλους εμάς μπροστά σαν πρόφαση έχετε γεμίσει τους τραπεζικούς σας λογαριασμούς. Η δουλειά σας ήταν η διαχείριση του δημόσιου χρήματος προς όφελος του ελληνικού λαού και όχι η κατασπατάλησή του. Δεν είστε τίποτα περισσότερο από έναν διαχειριστή μιας πολυκατοικίας που αντί να λειτουργεί προς όφελος των ενοίκων προσπαθεί με κάθε τρόπο να τους κλέψει.
Εσείς είστε αυτοί που φέρατε τη χώρα μας ως εδώ. Κάποιοι από εμάς ίσως να βοήθησαν, άλλοι το έβλεπαν και απλά δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα. Παραγράφετε και σβήνετε με τόση μεγάλη ευκολία για να μην δώσετε ποτέ απολογισμό σε κανέναν. Αναρωτιέμαι έκανε ποτέ κανένας καλή διαχείριση;
Πότε θα μάθουμε τι έγινε με το χρηματιστήριο; Πότε θα μάθουμε ποιοι έφαγαν τα χρήματα των ασφαλιστικών ταμείων; Πότε θα μάθουμε τι πραγματικά έγινε με το  Βατοπέδι; Πότε θα μάθουμε τι έγινε με τη Siemens; Πότε θα μάθουμε ποιοι είναι όλοι αυτοί που έβγαλαν στο εξωτερικό τα χρήματα που προορίζονταν για τον ελληνικό λαό; Το μόνο που κάνετε για να αποφύγετε  ένα σκάνδαλο είναι να ξεθάβετε το επόμενο και τότε τι γίνεται …. προκηρύσσονται εκλογές, πέφτει η κυβέρνηση και έρχεται η άλλη και ξανά τα ίδια…
Πότε επιτέλους θα δούμε κάποιον φυλακή; Πότε θα καταλάβετε ότι δεν βρέχει αλλά ο λαός σας φτύνει! Σας μουντζώνουν και εσείς ντρέπεστε όταν όμως παίρνατε τις μίζες δεν ντρεπόσασταν;
Κύριοι υπουργοί πως αξιολογείτε τον εαυτό σας ότι μπορείτε να διοικήσετε ένα υπουργείο όταν είναι ασύμβατο μ αυτό που σπουδάσατε; Πόσοι από εσάς έχουν εργαστεί πραγματικά και έχουν κατακτήσει έστω και ένα ένσημο; Εγώ είμαι γεωργός και ξέρω πόσο κριθάρι να ταΐσω δύο γαϊδουριά. Εσείς όμως πως ξέρετε και αναλαμβάνετε ότι υπουργείο σας δώσουν; Γιατί θέλετε με δύο επανεκλογές να εξασφαλίζετε τη σύνταξή σας; Δεν φτάσαμε ως εδώ μόνο επειδή οι γνώσεις σας και η εμπειρία σας είναι ανεπαρκής αλλά και επειδή η μόνη «προϋπηρεσία» που έχετε είναι αυτή που «κληρονομήσατε» στην πολιτική.
Θέλετε να εξομοιώσετε το πετρέλαιο θέρμανσης με το αυτό της κίνησης και σας «διέφυγε» το γεγονός ότι η Ελλάδα  από την Αθήνα και πάνω καταναλώνει πετρέλαιο 7-8 μήνες το χρόνο. Ανεβάσατε το Φ.Π.Α. ακόμη και σε είδη πρώτης ανάγκης. Αναγκάζετε τον κόσμο να ζει κάτω από συνθήκες πλήρους εξαθλίωσης με το πρόσχημα ότι είναι απαίτηση άλλων. Ότι δεν μπορούσατε τόσα χρόνια να κάνετε μόνοι σας γιατί ήσασταν εξαρτημένοι από την  ψήφο του ελληνικού λαού τα φορτώνετε με ύφος λυπημένο στην τρόικα, στο Δ.Ν.Τ..
Εκλεχθήκατε για να εφαρμόζετε τους νόμους του κράτους και όχι για να τους αλλάζετε όταν χρειάζεται για να μην δικαστεί κάποιος από εσάς, βρίσκεστε σε αυτή τη θέση για να τιμωρείται τους παραβάτες και όχι για να γίνετε εσείς οι ίδιοι. Η θέση σας δεν έχει μόνο προνόμια αλλά ευθύνες και υποχρεώσεις. Δυστυχώς όμως έχετε χάσει το δρόμο και κοιτάτε μόνο εκεί που θέλετε να πάτε. Αντί να αποτελείτε  πρότυπο για τους πολίτες στην εντιμότητα, στην εργατικότητα, στην τιμιότητα, στην ευαισθησία, στην ευθύτητα, στην σεμνότητα καταντήσατε να είστε το πρότυπο στην κλεψιά, στην παρανομία, στην αρπαγή και στα ψέματα. Θα έπρεπε να είστε η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο και όχι ένα δυσοίωνο μήνυμα για μαύρο μέλλον.
Εγώ σαν πολίτης αυτής της χώρας και έχοντας ζήσει από τη δεκαετία του 1950 μέχρι σήμερα και παρακολουθώντας  τον κύκλο ζωής  πραγματικά ντρέπομαι που παραδίδω στα παιδιά μου την Ελλάδα των 600 ευρώ (στην καλύτερη των περιπτώσεων), ντρέπομαι γιατί σε λίγο θα σπάζουμε τα τζάμια από το φούρνο για ένα κομμάτι ψωμί και εσείς ακόμη θα ζητάτε αναδρομικά των βουλευτικών σας συντάξεων. Ήρθε η ώρα να διορθώσετε τις ανισότητες που υπάρχουν σε όλους τους τομείς.
Για να μπορέσουμε να γίνουμε μια ανταγωνιστική οικονομία θα πρέπει να παράγουμε προϊόν και αυτή τη στιγμή η χώρα δεν παράγει τίποτα.  Η Ελλάδα έχει ανάγκη τον πρωτογενή τομέα. Δεχτήκαμε αμαχητί ότι μας έλεγε η Ευρωπαϊκή Ένωση. Να κατεβεί η γεωργία στο 6%. Να ξηλώσουμε τα αμπέλια μας για να σπείρουμε άλλες καλλιέργειες και να περάσει μια γενιά χωρίς να πάρουμε παραγωγή. Η Ελλάδα δεν έχει εργοστάσια και βαριά βιομηχανία, έχει όμως γη, βουνά, θάλασσα. Μία χώρα πλούσια σε φυσικό πλούτο που δεν  μπόρεσε ποτέ να τον εκμεταλλευτεί.
Θυμηθείτε ότι τη Δημοκρατία την δίδαξε η Ελλάδα. Το δημοκρατικό πολίτευμα εφόσον λειτουργεί σωστά και πατάει σε γερές βάσεις δεν μπορεί να έχει παρά μόνο θετικά αποτελέσματα.
Κύριοι γιατί όταν είστε αντιπολίτευση είστε κοντά στο λαό και μόλις γίνετε κυβέρνηση τον ξεχνάτε; Γιατί θέλετε να κάνετε εκλογές αφού πριν 2 χρόνια δοκιμαστήκατε και αποτύχατε; Ποιος θα πληρώσει αυτές τις εκλογές και πάλι; Σε λίγο καιρό δεν θα μπορείτε να κυκλοφορείτε ελεύθερα στην ίδια σας την πατρίδα, αυτό θέλετε, αυτός ήταν ο στόχος σας; Εάν ήταν αυτός σας αξίζουν συγχαρητήρια, τουλάχιστον μία φορά τον πετύχατε. Ο Βίκτωρ Ουγκό είπε «Η εξαθλίωση φέρνει την επανάσταση» και όπως καταλαβαίνετε μικρές επαναστάσεις γίνονται κάθε μέρα γιατί ενώ οι άθλιοι είστε εσείς έχετε φέρει εμάς στην εξαθλίωση.
Άμεση εφαρμογή του «πόθεν έσχες» όχι μόνο στους δικούς σας λογαριασμούς αλλά σε αυτούς των συγγενών σας. Ότι δικαιολογείται από την εργασίας σας χάρισμά σας τα υπόλοιπα κατάσχεση από το κράτος και ο μισθός σας να μην ξεπερνάει τα 1.000 ευρώ για να δούμε είστε ικανοί να παλέψετε να τα βγάλετε πέρα; Όποιος νομίζει ότι δεν έχει βλάψει τη χώρα να δεχτεί την πρόκληση τώρα.
Όταν θα με ρωτήσει ο εγγονός μου γιατί φτύνουμε και βρίζουμε καλοντυμένους ανθρώπους τι θα του πω ότι αυτοί είναι οι άνθρωποι που εξαιτίας τους οι γονείς σου παίρνουν 1.500 ευρώ και με αυτά πρέπει να συντηρήσουν τετραμελή οικογένεια, να δώσουν τα 400 στο ενοίκιο, τα 300 στα πάγια έξοδα του σπιτιού, τα 300 στο σούπερ μάρκετ, τα 200 στα χαράτσια και με τα υπόλοιπα πρέπει να περάσετε το μήνα και να αποταμιεύουν αν θέλουν να σε σπουδάσουν αλλιώς θα γυρίσουμε στο 1960 και 1970 που έμεναν 2, 3 και 4 οικογένειες μαζί και δούλευαν από την ώρα που γεννιόντουσαν για να μπορέσουν να επιζήσουν. Και πάλι να λες ευχαριστώ γιατί οι δικοί σου είναι τυχεροί, άλλες οικογένειες πρέπει να ζήσουν με 800, με 500 με 0 ευρώ το μήνα. Και τότε θα με ρωτήσει ο εγγονός μου με την παιδική αφέλεια του γιατί δεν τους διώχνουμε και η απάντηση μου θα είναι «οι νόμοι είναι όπως ο ιστός της αράχνης,  σ αυτόν τα μικρά έντομα πιάνονται ενώ τα μεγάλα σπάζουν τον ιστό και φεύγουν» (Σόλων)».