O agalma o mores

Η Θεσσαλονίκη μπορεί να κοιμάται ήσυχη πλέον. Ο ανδριάντας του Κ. Καραμανλή τοποθετήθηκε σε απόσταση…. βολής από το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και το σημαντικότερο πρόβλημα της πόλης λύθηκε. Ο απερχόμενος πρώην δήμαρχος, ο ατσαλάκωτος Παπαγεωργόπουλος, πρόλαβε στο παραπέντε της αποχώρησής του να προσφέρει ένα τελευταίο έργο αντάξιο του μεγαλείου που αποπνέει και ο ίδιος. Μόνο που τον λογαριασμό τον πλήρωσε για άλλη μία φορά ο «περήφανος», όπως αρέσκονται να τον αποκαλούν οι φωστήρες της πολιτικής, λαός. Που σε απλά ελληνικά μεταφράζεται σε «μαλάκας λαός». 250.000 ευρώ κόστισε η κατασκευή του ανδριάντα, εκ των οποίων τα 240.000 δόθηκαν από τα ταμεία του Δήμου, δηλαδή από τις τσέπες των πολιτών της Θεσσαλονίκης, και τα υπόλοιπα 10.000 από το ίδρυμα Κωνσταντίνος Καραμανλής, το οποίο-ω της έκπληξης- χρηματοδοτείται από κονδύλια της Βουλής ^(1), δηλαδή επίσης από χρήματα που πληρώνει ο «περήφανος-μαλάκας» Έλληνας φορολογούμενος.

Διαφορά… επιπέδου

Η εξέλιξη του θέματος, που δίχασε πολύ κόσμο κυρίως για το σημείο τοποθέτησής του ανδριάντα, λες και αυτό είναι το σημαντικό, έχει εξαιρετική σημειολογική σημασία. Η απόφαση ελήφθη το 1998, από το δημοτικό συμβούλιο λίγο μετά τον θάνατο του Καραμανλή επί ημερών του υπηρεσιακού δημάρχου Δ. Δημητριάδη και αφορούσε την ανάδειξη του γλύπτη μετά από πανελλαδικό διαγωνισμό αλλά και τον προϋπολογισμό. Προκρίθηκε λοιπόν ο Πραξιτέλης Τζανουλίνος ενώ τα νούμερα του προϋπολογισμού χωρούν πολύ κουβέντα και προκαλούν πολλά ερωτηματικά. 180.000 ευρώ για τον ανδριάντα και 60.000 ευρώ για την βάση (!!!) θα πήγαιναν στον… ιερό αυτό σκοπό. Αργότερα προστέθηκαν άλλα 10.000 ευρώ για την προσθήκη του βάθρου με γρανίτη. Το ποσό αυτό καλύφθηκε από το κρατικοδίαιτο Ίδρυμα Καραμανλή κάτω από ένα θολό τοπίο σε ότι αφορά τα κριτήρια αλλά και τα ποσά χρηματοδότησης.  Τα υπόλοιπα 240.000 ευρώ καλύφθηκαν από τα ταμεία του Δήμου ⁽²⁾ δηλαδή από τις τσέπες όλων των πολιτών της Θεσσαλονίκης.

Αυτό που προκαλεί εντύπωση για το μέγεθος της αναλγησίας των πολιτικών ηγητόρων -τρομάρα τους- είναι ότι επέλεξαν να κάνουν αυτή την κίνηση σε μία περίοδο που η πλειοψηφία του κόσμου βογκά από την επιδρομή που δέχεται σε όλους τους τομείς της ζωής του. Θα μπορούσε να γίνει ένας πολύ ενδιαφέρον διαγωνισμός ιδεών για το πώς θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν τα 250.000 ευρώ. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι θα μπορούσε να καλυφθεί το 1/6 του ποσού που απαιτείται για την αγορά ενός αξονικού και ενός μαγνητικού τομογράφου ⁽³⁾ τη στιγμή που στο ΑΧΕΠΑ ο μαγνητικός είναι εκτός λειτουργίας, «Ο Άγιος  Δημήτριος» λειτουργεί χωρίς αξονικό τομογράφο και το Ιπποκράτειο -το 2^ο μεγαλύτερο νοσοκομείο της χώρας- λειτουργεί με μηχανήματα 30ετίας.

 Όμως για τους επαΐοντες αυτά είναι ψιλά γράμματα. Υπάρχει άλλωστε διαφορά επιπέδου μεταξύ των πολιτικών καλικάντζαρων και της πλέμπας. Όση είναι και η οικονομική διαφορά μεταξύ τους. Αλλά και η διαφορά επιπέδου στον τρόπο σκέψης. Γιατί εάν εγώ θελήσω να κάνω άγαλμα τον παππού μου, θα πληρώσω από την τσέπη μου. Ενώ αυτοί, για να κάνουν ένα άγαλμα  χρησιμοποίησαν τα χρήματα που υποτίθεται ότι πρέπει να διασφαλίζουν και να χρησιμοποιούν με φειδώ. Χωρίς να έχουν τη σύμφωνη γνώμη των πολιτών. Όπως πάντοτε άλλωστε.

ΠΗΓΕΣ

(1)          Site alfavita (5-7-2010), σε άρθρο του καθηγητή ΑΠΘ Γιώργου Μαργαρίτη

(2)          Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία (16 Ιανουαρίου 2011)

(3)          Τα στοιχεία προέρχονται από ανάθεση σύμβασης που αφορούσε την προμήθεια και εγκατάσταση αξονικού και μαγνητικού τομογράφου στο Γενικό Ογκολογικό Νοσοκομείο Κηφισιάς «Οι Άγιοι Ανάργυροι» στις 17/2/2009, πηγή: taxalia.blogspot.com (7 Απριλίου 2010)